Fotografische vergrotingen op laaggevoelig OGZ papier (of soms platinadruk), die zwaar werden geretoucheerd. Sterke vergrotingen zijn sowieso onscherp, ze werden geretoucheerd om ze er beter en scherper te doen uitzien.

Ingelijst crayonportret van een koppel (37 x 48 cm)

Dat gebeurde met potlood, pastel, houtskool, etc. zodat het er soms meer als een tekening uitzag. Er zijn er zelfs met olieverf en in kleur. Ze zien er soms meer uit als een tekening of schilderij dan als een foto.

Het was een goedkope manier voor de gewone man om een groot portret aan de muur te kunnen hangen. Ze waren populair tussen ca. 1890 en de jaren ’30. Maar ze komen al voor in de jaren 1880.

De oudere, voor 1900, zijn meestal heel mooi gemaakt, zelfs in kleur. Daarna kan de kwaliteit van de retouchering erg verschillen, van klungelig tot prachtig. De plaatselijke fotograaf/retoucheur had niet altijd goede grafische kwaliteiten.

Typisch werden ze gemaakt bij een huwelijk of jubileum. Maar andere gelegenheden kunnen natuurlijk ook.

 Ze werden soms ook samengesteld uit aparte foto’s, als er meer personen zijn afgebeeld.

Soms vind je naast het crayonportret ook het originele kleine niet-geretoucheerde portret. Of een gefotografeerde kopie van het crayonportret op kleiner formaat.

De foto’s uit mijn collectie zijn in principe niet te koop, maar een ernstig bod kan ik altijd in overweging nemen.